آمریكا با ائتلاف هم نتوانست كاری كند، این‌بار كه تنهاست

سردار محمد باقرزاده در گفت‌وگو با جام‌جم از پیامدهای تصمیم عجیب آمریکا می گوید

آمریكا با ائتلاف هم نتوانست كاری كند، این‌بار كه تنهاست

قرار دادن نام سپاه در فهرست گروه‌های تروریستی از سوی آمریكا به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران، اقدامی نمادین برای ایجاد جو روانی بیشتر علیه جمهوری اسلامی ایران و كمك به بنیامین نتانیاهو برای پیروزی در انتخابات بود. با این حال نهادهای مختلف جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین‌المللی و داخلی، وظایف خود را در مقابل این رفتار غیرقانونی كاخ سفید انجام می‌دهند. در همین راستا می‌توان به نامه وزیر خارجه كشورمان به دبیركل سازمان ملل یا مقابله به مثل شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران در تروریست اعلام كردن نیروهای آمریكایی اشاره كرد. با این حال كارشناسان مسائل نظامی، اقدام اخیر آمریكا را در عرصه میدانی، بی‌اثر می‌دانند و معتقدند آمریكا جرات اقدام نظامی علیه ایران را ندارد و با توجه به سابقه‌ای كه از مداخلات نظامی در منطقه دارد بعید به نظر می‌رسد بار دیگر بخواهد خود را با كشور دیگری در منطقه درگیر كند؛ كشوری كه البته به لحاظ توانمندی‌های دفاعی قابل مقایسه با كشورهایی كه پیش از این آمریكا با آنها درگیری نظامی داشته، نیست. در گفت‌وگو با سردار سرتیپ محمد باقرزاده، رئیس كمیته جست‌وجوی مفقودین ستاد كل نیروهای مسلح به بررسی ابعاد و پیامدهای اقدام اخیر آمریكا در عرصه بین‌الملل و منطقه پرداخته‌ایم.

اقدام آمریكا در تروریستی نامیدن سپاه چه تاثیری بر عملكرد این نهاد در ابعاد بین‌المللی می‌گذارد؟
مساله قرار دادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از سوی آمریكا در لیست گروه‌های تروریستی چیز جدیدی نیست؛ چون آنها براساس قانون نانوشته‌ای كه داشتند از سال‌های قبل این كار را انجام دادند و تلاش كردند كه به موازات مجموعه اقدامات تحریمی و كنترلی كه نسبت به مردم ایران داشتند در راس آن سپاه را نیز مورد هجمه قرار بدهند. مجموعه اقداماتی كه ضدانقلاب درباره سپاه در سال‌های گذشته داشته و در تلاش بودند تا سپاه را در داخل مرزها زمینگیر كنند و اجازه ندهند كه این نهاد مردمی فراتر از مرزها فعالیتی داشته باشد، نشان‌دهنده كارنامه آمریكایی‌ها در این بخش و میزان ناكامی‌های آنهاست؛ به این معنا كه اگر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی صرفا به حوزه سرزمینی اكتفا می‌كرد و اگر قرار بود صرفا در مجموعه ماموریت‌های آفندی و پدافندی سرزمینی در داخل مرزهای جمهوری اسلامی ایران ورود كند آنها می‌توانستند موفق باشند.
اما حضور سپاه در عرصه‌های مختلف بین‌المللی به‌ویژه مبارزه با تروریسم در سوریه و عراق و تاثیرگذاری آن در مجموعه حركت‌های نهضت‌های آزادیبخش نشان می‌دهد آمریكایی‌ها از اقدامات خود در طول سال‌های گذشته طرفی نبستند. بنابراین اقدام اخیر آمریكا را چیز جدیدی نمی‌بینم و برخی مقامات آمریكایی به این نكته اعتراف دارند. در همین زمینه می‌توان به اظهاراتی كه اخیرا یكی از مسؤولان ارتش آمریكا در حوزه دریا داشت، اشاره كرد كه تلویحا اذعان كرد گرچه آمریكا؛ سپاه را در لیست گروه‌های تروریستی قرار داده اما نیروهای آمریكایی همچنان در دریا دست به عصا راه می‌روند. یعنی اگر قرار باشد این ادعا محقق شود قطعا مناسب‌ترین هدف‌ها برای حمله، ناوگان‌های آمریكایی است كه در دریا تردد می‌كند و از نظر نظامی، آمریكایی‌ها در این منطقه جناح یا پهلو داده و به واقع هدف چرب و نرم خوبی برای آماج قرار گرفتن است. بنابراین من تاثیر خاصی در عرصه بین‌المللی برای محدودیت در فعالیت‌های سپاه نمی‌بینم.
 انتقادها و مخالفت بین‌المللی با تصمیم اخیر كاخ سفید را چگونه ارزیابی می‌كنید؟  آیا این احتمال  وجود دارد كه اروپایی‌ها همان‌طور كه در سایر موارد در ظاهر مخالفت و در باطن همراهی می‌كنند این‌بار هم همان‌گونه رفتار كنند؟
اساسا همین كه انگلیسی‌ها در واكنش به اقدام اخیر آمریكا، آن را تصمیمی مربوط به خود آمریكایی‌ها دانستند، نشان‌دهنده حماقت دولت آمریكاست كه حتی انگلیس به عنوان یار غار ایالات متحده، این اقدام را مورد تمكین قرار نداده و این مساله نشان می‌دهد آمریكایی‌ها در این اقدام خود نیز تنها مانده‌اند. حتی اگر دولت‌های اروپایی با این تصمیم همكاری كنند و امثال كشورهایی مثل كانادا نیز با آمریكایی‌ها
هم پیمان شوند باز هم تاثیری نخواهد گذشت. چون مجموعه اتئلاف‌هایی كه در چند سال اخیر دیدیم تاثیری در كند كردن حركت انقلاب ملت ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نداشته و ما راه روشن خود را ادامه می‌دهیم.
 در داخل چطور؟ با توجه به حمایت‌های فراوانی كه در روزهای اخیر از سپاه شده، آیا ایجاد مانعی در فعالیت‌های سپاه محتمل است؟
اول این‌كه سپاه نهادی برخاسته از ملت است و مشروعیت خود را از انقلاب اسلامی ایران گرفته و قانون اساسی جمهوری اسلامی كه به تایید ملت رسیده موید این معنا است. دوم این‌كه بدنه سپاه و اركان آن از صدر تا ذیل از ملت هستند و سپاه به مثابه لكوموتیوی است كه بخش عظیمی از ملت را در حوزه بسیج به‌دنبال خود می‌كشاند و به هر حال، بسیج جزیی از سپاه تلقی می‌شود و از مجموعه ماموریت بسیج صیانت می‌كند. بسیج هم به ارتش بیست میلیونی تعبیر شده كه البته اكنون فراتر از آن رفته است. این جایگاه رفیع سپاه ناشی از در هم‌تنیدگی انسانی،‌ عاطفی و معنوی در بین ملت است و چیزی نیست كه به‌واسطه اقداماتی نظیر تصمیم اخیر آمریكایی‌ها باعث ایجاد مشكل برای این نهاد مردمی در داخل كشور شود. البته بعد از فتنه 88 دشمنان تلاش كردند میان سپاه و ملت جدایی بیندازند، اما همه این نقشه‌ها به شكست انجامید. از سوی دیگر ارتش نیز فرزندان ملت هستند و ارتش و سپاه به عنوان دو بازوی حافظ انقلاب امتحان خود را در دفاع از ملت در عرصه‌های مختلف پس داده‌اند. همین الان هم شاهدیم كه در ماجرای سیل، نیروهای سپاه به‌عنوان نوك پیكان عمل‌كننده در كنار نیروهای مردمی كار را پیش می‌برند و مشغول خدمت‌رسانی هستند.
این نشان می‌دهد كه سپاه در داخل به مراتب قوی‌تر از گذشته مشغول فعالیت است و هیچ دوگانگی‌ای میان ملت و سپاه وجود ندارد. در همین چند روز اخیر دیدیم كه مردم از طبقات مختلف تلاش كردند در اقدام نمادین با پوشیدن لباس سپاه حمایت خود را از این نهاد مردمی به نمایش بگذارند و این حاكی از علقه باطنی مردم به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
است.
 به نظر شما تصویب لوایحی مثل لوایح اف.ای.تی.اف می‌تواند بر عملكرد سپاه تاثیرگذار باشد؟
این مساله را باید در كلان قضیه مورد بررسی قرار داد. ما باید در حوزه‌های مختلف به خودمان اتكا داشته باشیم و در حوزه‌هایی كه ارتباطات تعریف‌شده‌ای با سایر كشورها و نهادها داریم و تا كنون مساله را پیش بردیم عمل می‌كنیم. البته در صورت تصویب این لوایح شاید در برخی از حوزه‌ها فعالیت‌ها كند شود ولی حتی اگر این لوایح تصویب هم بشوند اصل حركت سپاه در جایگاه رسمی خود براساس معیارهای تعریف‌شده ادامه خواهد داشت و در این زمینه دغدغه‌ای نداریم.
 با توجه به تروریستی قلمداد شدن سپاه از سوی آمریكا و اقدام متقابل ایران، آیا احتمال رویارویی و تقابل نظامی میان نیروهای دو كشور وجود دارد؟ یا این‌كه بیشتر اقدامی نمادین است و دو طرف سعی می‌كنند از اقدامی كه به تقابل بینجامد بپرهیزند؟
بعید می‌دانم آمریكایی‌ها با توجه به مجموعه شرایط بین‌المللی و منطقه‌ای و موقعیتی كه دارند و براساس درس‌هایی كه از باتلاق عراق،‌ سوریه و افغانستان گرفتند دوباره در پی آزمایش كردن بخت تیره خود باشند. این مساله كاملا روشن است كه آمریكایی‌ها در این عرصه قبلا خود را آزمودند و سطح توانمندی و نفود خود در منطقه و میزان موفقیت‌ها را ارزیابی كردند. این‌كه رئیس‌جمهوری در آمریكا آمده و عنوان كرده كه نیروهای خود را در منطقه كاهش می‌دهد نشان می‌دهد كه به حماقت این‌گونه دخالت‌ها در منطقه پی برده‌اند و با توجه به واقعیت‌های موجود چند صباحی دیگر خواهیم دید كه حركت‌هایی از این دست، ادعایی بیش نیست و ورود آمریكا در عرصه نظامی بسیار دور است. البته آمادگی ایران برای مقابله صددرصد است و هیچ‌گاه در مقابل تهدیداتی كه از طرف مقابل صورت می‌گیرد بیكار نمی‌نشینیم.