به ساعت‌تان دست نزنیم
حالا كه بدن‌تان به بیدار شدن برای خوردن سحری و نماز صبح عادت كرده است، عادتش را به‌هم نزنید. سحرهای رمضان كه خودتان را به بیدار شدن مجبور می‌كردید و با چشمان نیمه‌بسته غذایی می‌خوردید و نماز می‌خواندید، بدن‌تان خودش را با بیدار شدن در چنین ساعتی تطبیق داده است. كافی است تنها دو روز یا سه روز، ساعت‌تان زنگ نزند و بیدار نشوید؛ بدن‌تان هم دوباره به تنظیمات كارخانه برمی‌گردد و باز هم بیدار شدن برای نماز صبح مكافات می‌شود. پس سعی كنید اصلا به روی خودتان نیاورید كه ماه رمضان تمام شده است؛ همچنان ساعت‌تان را برای اذان تنظیم كنید و روال سابق‌تان را ادامه بدهید. حالا كه از پس تمرین یك‌ماهه نماز اول وقت‌ صبح برآمدید، با یكی دو روز اهمال‌كاری خرابش نكنید و حال خوب نمازهای اول‌وقت صبح را در بقیه طول سال از دست ندهید.
 كم‌خوری را ادامه بدهیم
به یك جست‌وجوی ساده نیاز دارد تا بدانید منشا خیلی از بیماری‌های جسمی و روحی، در خیلی از منابع علمی و اسلامی به خوراك انسان برمی‌گردد. هرچه شكم انسان خالی‌تر باشد، بیماری‌های كمتری به سراغش می‌روند؛ انواع و اقسام رژیم‌های گیاهی، سنتی، كربوهیدرات و ... هم درباره همین كم‌خوری و درست‌خوری صحبت می‌كنند. احتمالا اگر تا قبل از ماه رمضان به شما می‌گفتند كه یك‌ماه ناهار نخورید، به نظرتان كار خیلی عجیب و بزرگی بود؛ اما در ماه رمضان این كار را كردید. احادیث و آیه‌های قرآنی بسیاری هم هست كه درباره مسائل تغذیه انسان صحبت و تاكید كرده كه اندازه و نوع غذا، به تنهایی می‌تواند روی رفتار و خلق و خوی انسان تاثیر بگذارد. پس حالا كه یك‌ماه به بركت ماه مبارك رمضان، كمتر خوردید و عادت سر ساعت‌های مقرر، غذا خوردن از سرتان افتاده و معده‌تان با تصمیم شما كنار آمده، این حالتان را دو دستی نگه دارید كه كم‌خوری، حال جسم و روحتان را جلا می‌دهد و حال خوبتان در طول سال، همیشگی می‌شود.
 مراقب زبانمان باشیم
یكی از توصیه‌هایی كه عالمان دین در آغاز ماه رمضان به روزه‌داران می‌كنند این است كه سعی كنید كمتر از همیشه حرف بزنید تا انرژی‌تان كم نشود، تشنه و گرسنه نشوید و بتوانید روزه‌تان را نگه دارید. از آنجایی كه خیلی از ناراحتی‌ها و اتفاقات ناخوشایند در طول روز، از كلام‌های نابه‌جا در جا و موقعیت نامناسب است، سعی كنید اگر در این یك ماه، رعایت حال خودتان را كرده‌اید و برای حفظ روزه‌تان كمتر حرف زدید، بعد از رمضان هم همچنان حال یك روزه‌دار بی‌حال را داشته باشید كه انرژی خیلی حرف زدن ندارد و مصداق كم‌گوی و گزیده‌گوی است؛ آن‌وقت خیالتان جمع است كه نه دلی را می‌شكنید، نه حرف اشتباهی می‌زنید، نه دروغی می‌گویید و نه حرفی كه نباید را در جایی كه نباید به زبان آورده‌اید.
 صله رحم را كنار نگذاریم
مهمانی دادن یكی از رسوم ما ایرانی‌هاست كه در ماه رمضان با وجود سختی میزبان و تهیه و تدارك افطاری با زبان روزه، بسیار اتفاق می‌افتد و خانواده‌ها با هم صله رحم می‌كنند، اما درست است كه افطاری دادن به یك‌روزه‌دار، ثواب بسیار زیادی دارد، اما خود صله‌رحم هم به تنهایی، ثوابش كمتر از افطاری دادن نیست و همیشه، همه معصومین ما به آن تاكید داشته‌اند. اگر در فرصت یك‌ماهه رمضان نتوانستید همه آن افطاری‌هایی را كه مدنظرتان بود برگزار كنید، می‌توانید مهمانی‌هایتان را در طول یازده ماه دیگر سال تقسیم و كل سال را به یك صله‌رحم همیشگی تبدیل كنید. اتفاقا حالا كه ماه رمضان تمام شده، می‌توانید با انرژی بیشتری، دوستان و خانواده‌هایتان را دعوت كرده و دیداری تازه كنید و حال خوب افطاری‌های رمضانتان را در كل سال داشته باشید.
 قرآن‌ را به كتابخانه برنگردانیم
تا بوده همین بوده؛ ماه رمضان بهترین فرصت برای روزه‌داران بوده كه سراغ قرآن‌هایشان بروند و روزانه بخشی از آن را بخوانند و البته بیشتر از همیشه به آن عمل كنند. پیشنهاد ما این است حالا كه این ماه تمام شده است، قرآن را هم همراه با رمضان كنار نگذارید تا رمضان سال بعد دوباره به آن رجوع كنید. اگر در یك ماه رمضان تصمیم داشتید كل قرآن را ختم كنید و روزی یك جزء بخوانید، حالا می‌توانید در وقت كمتری، آیات كمتری را در 11 ماه دیگر سال بخوانید و این‌طوری همیشه با قرآن همراه و مانوس باشید؛ اتفاقا سستی رمضان را هم ندارید و بهتر می‌توانید عبادت كنید. البته از خواندن معانی فارسی آن هم غافل نشوید كه پاسخ خیلی از سوالاتتان را می‌گیرید و در خیلی از مباحث علمی و اسلامی، با استناد به خواندن متن قرآن، حرف‌های زیادی برای گفتن دارید.
 خود روزه‌پنداری داشته باشیم
تا به حال چند بار پیش آمده است كه بگویید حیف كه روزه‌ام و نمی‌توانم بگویم فلانی چه‌كار كرده است، حیف كه روزه هستم وگرنه حتما جواب حرفش را می‌دادم و.... جملاتی دیگر شبیه به اینها؟ به نظر می‌رسد ما با علم به این‌كه حرفمان غلط است و كارمان درست نیست، آن را می‌گوییم و انجام می‌دهیم و در رمضان، فقط روزه‌داری‌مان است كه جلویمان را می‌گیرد. حالا بعد از تمام شدن ماه رمضان، نمی‌توانیم خودمان را روزه‌دار تصور كنیم و حرف‌هایی كه نباید و كارهایی كه نباید را نكنیم؟ چه بهتر كه می‌دانیم دروغ و غیبت روزه‌مان را باطل می‌كند و همیشه و همه‌جا خودمان را روزه‌دار تصور كنیم و از باطل شدن روزه فرضی‌مان بترسیم. فكرش را بكنید كه اگر همه آدم‌ها چنین فكری كنند، دنیا چقدر گلستان خواهد شد.
 وقت‌مان را مدیریت كنیم
احتمالا خانم‌ها این موضوع را در ماه رمضان بیشتر از بقیه درك كرده‌اند كه در این ماه وقت بیشتری برای خودشان و انجام كارهای مفید دیگر دارند. دلیلش هم مشخص است؛ وعده‌های غذایی در روز نصف می‌شود و آشپزخانه خانه در مدت زیادی از روز، سكوت است و رفت و آمدی ندارد. بهتر است حالا كه می‌بینید وقتتان در ماه رمضان بیشتر شده و به كارهای بیشتری رسیده‌اید، مدیریت زمانتان را در طول ماه‌های دیگر بهتر انجام بدهید تا پخت و پز و آشپزی، كار تمام‌وقتتان در یك روز و همه هم و غم فكری‌تان نباشد. با یك لیست غذا و مدیریت و البته سالم‌خوری اعضای خانواده، حتما شما هم وقت خالی زیادی برای انجام كارهایی مثل كتاب خواندن و قرآن خواندن و ... پیدا می‌كنید.
 نذری بدهیم
نذری دادنتان را محدود به یك روز یا یك ماه خاصی از سال مانند رمضان نكنید. اگر در ماه رمضان، آش را كمی بیشتر از یك قابلمه درست می‌كردید تا چند كاسه به همسایه‌هایتان هم موقع افطار برسد، این عادت را در خودتان نگه دارید و آن قابلمه‌تان را داخل كمد نگذارید. می‌توانید یكی از روزهای هفته را به میل خودتان انتخاب كنید و همان غذای ساده خانواده را به نیت شادی روح درگذشتگان‌تان درست كنید و البته دو پیمانه بیشتر بریزید تا بتوانید در حد
یكی دو ظرف بیشتر خیرات بدهید و فاتحه‌هایی بیشتری به امواتتان برسد.
 از دعا كردن دست نكشیم
درست است كه رمضان ماهی به نام خداست و وقت افطار و شب‌های قدر، دعا كردن بیشتر از همیشه می‌چسبد و حاجت‌روایی‌مان در این اوقات تضمین‌شده است؛ اما این دلیل نمی‌شود همیشه منتظر فرصت خاصی برای دعاكردن و حرف زدن با خدا باشیم. حال معنوی‌تان و راز و نیازهای سحر و دعاهای وقت افطار و حس‌های خوب شب‌های قدرتان را با خودتان نگه دارید و از آنها در ماه‌های دیگر هم استفاده كنید كه ممكن است یك دعای خالصانه در یك وقت معمولی، گیراتر از دعایی در وقت‌های سفارش‌شده باشد. دعا كردن در وقت اذان و زیر باران كه دیگر محدود به ماه خاصی از سال نیست.