انتشارات جام‌جم به تازگی کتاب‌هایی را منتشر کرده است که بیانگر روایت‌هایی ناب و شنیدنی هستند. آنچه در ادامه می‌خوانید، معرفی اجمالی از این کتاب‌های تازه‌ چاپ است.
 متاستاز اسرائیل، کورش علیانی، 272 صفحه
این کتاب روایتی از به‌وجود آمدن اسرائیل است با تمرکز بر این‌که این رژیم بر سه پایه ترور، تبعیض و تعدی بنا شده‌است. در طراحی فرمی و محتوایی کتاب تمام تلاش برای خوشخوان بودن و غیرتکراری بودن به کار گرفته شده‌است.
موضوع اسرائیل از آن موضوعاتی است که کم‌کم از یک مساله عمومی و اجتماعی در ایران تبدیل به یک‌مساله حاکمیتی شده و این خطرناک است. این کتاب تلاش می‌کند به سهم خودش با بازخوانی مستند نحوه شکل‌گیری این حکومت حساسیت‌های انسانی مخاطب را نسبت به این غده سرطانی بیدار کند.
موتورسوار چمران، حمیدرضا جوانبخت، 624 صفحه
در موضوع جنگ کتاب‌های خاطره زیادی وجود دارد ولی بی‌شک این کتاب جزو بهترین‌ها خواهد بود. این کتاب خاطرات سیدعباس رابوکی را روایت می‌کند که جزو تیم موتورسواران شهید چمران در ستاد جنگ‌های نامنظم بود. اهمیت این کتاب به غیر از روایت جنگ، در چند مساله دیگر هم هست. یکی ایجاد شناخت از شهید چمران از زاویه‌ای ناشناخته. با این‌که کتاب درباره چمران نیست ولی شناخت بسیار خوبی از او به دست می‌دهد و الگوی بسیار خوبی است برای معنی شدن عبارت «آتش به اختیار». نکته دوم این‌که روایت‌های ما از رزمندگان اصولا به نحوی صورت گرفته که ایشان را همگی مذهبی با دغدغه‌های انقلابی و دارای سلوک عارفانه شناسانده‌ایم.
رابوکی جوانی بوده عشق موتور که اولین دیدارش با چمران در پیست موتورسواری اتفاق افتاده. با این‌که عاشق چمران بود ولی هیچ‌وقت سبک زندگی‌اش مثل بچه حزب‌اللهی‌ها نشد. جوانی رابوکی شبیه جوانی جوان‌های امروز است و جوان امروز می‌تواند خودش را در آینه روایت او پیدا کند.
روایت جنگ دغدغه رهبر انقلاب است و روایت این کتاب یکی از بهترین این روایت‌هاست.
 رنجین کمان، غلامرضا طریقی، 280 صفحه
این کتاب روایت‌هایی از زندگی است با تمرکز بر سه عنصر عشق، رنج و شکیبایی. طریقی شاعر بسیار توانمندی است و تمام کتاب‌های قبلی‌اش، مجموعه شعر هستند. او در این کتاب با همان نگاه شاعرانه روایت نوشته است، یک مجموعه غزل منثور. با توجه به توفیق آثار قبلی او امید است این کتاب هم مورد استقبال قرار بگیرد.
  دوجان، زهرا قدیانی، 208 صفحه
کتاب دوجان خرده‌روایت‌های بارداری 20 زن است. مساله جمعیت و فرزندآوری از مسائل جدید ایران است که در منظر رهبر انقلاب و استادان دانشگاه جزو اولویت‌ها قرار گرفته است. کم شدن نرخ رشد جمعیت در ایران دلایل متعدد و پیچیده‌ای دارد ولی به‌هر حال یکی از آن دلایل تمایل نداشتن دختران جوان به بارداری یا تکرار آن است. خود این تمایل نداشتن هم منبعث از مجموعه‌ای از دلایل مختلف است. کتاب به این دلایل نمی‌پردازد بلکه با روایت بارداری زنان، باب گفت‌وگو را در این مورد می‌گشاید و با بازگو کردن شور و شیرین این اتفاق فرصت تامل دوباره را در مخاطب ایجاد می‌کند. این کتاب بسیار روان و خوشخوان است.
 تاج در تن، میثم امیری، 144 صفحه
مجموعه جستاری درباره مسائل مربوط به کرونا در سال اول است. کتاب در مورد روایت کردن کرونا و تبعاتش تولید شده است. در واقع با توجه به این‌که کرونا توجه‌ها را فقط به بقا جلب کرد، کتاب سعی کرده به ابعاد دیگر ماجرا سرک بکشد و سندی باشد که در آینده، این روزها را قابل درک‌تر کند.
  به زبان فارسی، اسماعیل امینی، 248 صفحه
پاسداشت زبان فارسی یه مطالبه فرهنگی و ملی از طرف رهبر انقلاب و دغدغه‌مندان حوزه فرهنگ بوده و هست. هر چند کلی‌ترین جنبه‌های این مطالبه قابل‌درک است ولی در حوزه اجرا، مجریان یا دغدغه این مطلب را ندارند یا راهکار عملیاتی برای آن نمی‌شناسند. ما در نشر جام‌جم تصمیم گرفتیم با تولید یک مجموعه جستار روایی بعضی از شبهات و سؤالات در مورد زبان فارسی و ضعف‌های آن را پاسخ بدهیم یا به ظرفیت‌های آن اشاره کنیم. اسماعیل امینی به‌عنوان یک شاعر، طنزنویس و استاد ادبیات در دانشگاه، از پس این کار به‌خوبی برآمده است. این کتاب هر چند برای دانشجویان و دانشگاهیان مناسب است ولی برای مخاطب عمومی طراحی شده و همه می‌توانند از خواندن آن لذت ببرند.
 در سرزمین مردمان نجیب، هرویه روپچیچ، ترجمه سیدمیثم میرهادی، 264 صفحه
این کتاب به‌‌دلیل اسمش هم قابل تقدیر است. موزیسین، کوهنورد و موتورسوار کروات در سفری به کشورمان، دورتادور ایران را با موتور می‌گردد و سفرنامه‌اش را می‌نویسد و در پایان این نام را روی کتاب می‌گذارد: در سرزمین مردمان نجیب.
در دوره‌ای که روایت‌های درباره ایران سیاه است، این کتاب به‌واسطه شهرت نویسنده‌اش در زمینه موسیقی چند ماه در صدر پرفروش‌های کرواسی بوده و در نظر مردم بالکان نشسته. شاید وزارت خارجه و وزارت گردشگری باید توجه بیشتر و سریع‌تری به این کتاب می‌کردند.
به هر حال از طریق سفیر ایران با روپچیچ ارتباط گرفتیم و کتابش را مستقیما از زبان‌کرواتی ترجمه کردیم. ترجمه چنین کتاب‌هایی نشان دادن صدا و روایتی متفاوت از خارجی‌هایی است که درمورد ایران درگیر سیاست و رسانه نشده‌اند.
  وطن‌دار، محمدسرور رجایی، 304 صفحه
 این کتاب نتیجه تلاش مرحوم محمدسرور  رجاییاست در جمع‌آوری روایت بیست و هشت افغانستانی از مهاجرت‌شان به ایران. البته این کتاب برای مهاجرت‌های پیش از دور دوم تسلط طالبان است ولی فرقی هم در اصل ماجرا ندارد.
مهاجران افغانستانی جمعیتی قابل توجه و در آینده نزدیک تاثیرگذار در ایران هستند. نمی‌شود این جمعیت را ندیده گرفت. با این‌که مشترکات فرهنگی و زبانی ما بسیار است ولی گفت‌وگوهای ما زیاد نبوده. این کتاب فرصتی شده تا درد دل بعضی از این مهاجرین را بخوانیم. تلخ و شیرین روایت‌هایشان از ایران میزبان را بدانیم و خودمان را اصلاح کنیم. از لابه‌لای روایت‌ها هم متوجه شویم که هر چند بهترین میزبان نبوده‌ایم ولی میزبان بدی هم نبودیم.
رهبر انقلاب فرمودند، دغدغه ما دغدغه ملت افغانستان است، این کتاب صدای بخشی از آن ملت است، بخشی که به ایران نزدیک‌تر هستند.