گام نخست در این راه تقویت مهارت حل مسأله در فرزندان است به این معنا که خودشان بتوانند پاسخ سؤالات‌شان را پیدا کنند و برای چالش‌هایی که در زندگی روزمره با آن روبه‌رو می‌شوند راه‌حل بیابند.  شاید این کار برای بچه‌های کم‌سن و سال به‌نظر نشدنی یا سخت بیاید اما اگر می‌خواهیم کودکی توانا داشته باشیم باید مهارت حل مسأله را به او بیاموزیم چون این مهارت سبب افزایش خلاقیت، بالا رفتن اعتماد به نفس و توانمند شدن وی در رهبری و مدیریت می‌شود.  اما این ویژگی‌های ممتاز قاعدتا در کوتاه‌مدت به‌دست نمی‌آید و به ممارستی مداوم نیاز دارد که آداب خاصی نیز دارد؛ مثلا این زمانی که از فرزندمان می‌خواهیم برای چالش‌هایش راه‌حل پیدا کند باید فضایی امن به لحاظ جسمی و روحی برایش فراهم کنیم تا او بدون ترس مشغول تفکر شود. همچنین باید به او زمان بدهیم تا به نتیجه برسد نه این که از کوره در برویم و به او انگ بزنیم. اگر فرزندمان احیانا راه‌حلی پیدا کرد و تصیمی گرفت که به نظر ما اشتباه بود، به او اجازه اجرا بدهیم تا به این ترتیب با پیامد تصمیم اشتباهش روبه‌رو شده و به این ترتیب آبدیده شود.