به گزارش خبرنگار جام‌جم، دی‌ماه سال 98 بود که درگیری خونینی میان سه مرد در یکی از بوستان‌های پاکدشت آغاز شد و در این درگیری، مرد جوانی به‌نام کریم، با چاقو به چشم اکبر ضربه زد و سپس از محل حادثه فرار کرد. اکبر در این حادثه چشم راستش کور شد. 
او در شکایت خود گفت: «روز حادثه در پارک، دیدم دوستم سعید با کریم درگیر شده است. با هدف پایان‌دادن به درگیری وارد دعوا شدم  که  کریم  این بلا را سرم آورد و متواری شد . 
با گذشت سه سال از ماجرا وفرارمتهم  برای او به اتهام ایراد صدمه و جرح عمدی با سلاح سرد منتهی به نقص‌عضو، کیفرخواست صادر و پرونده به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در دادگاه، اکبر برای کریم قصاص چشم خواست و گفت :«خواست من قصاص است، اما اگر پزشکی قانونی اعلام کند قصاص ممکن نیست دیه می‌خواهم.» با گفته‌های اکبر، او به پزشکی‌قانونی معرفی شد تا امکان اجرای قصاص بررسی شود. 
کارشناسان پزشکی‌قانونی بعد از بررسی اعلام کردند به‌دلیل امکان سرایت به سایر اعضا و نبود امکان رعایت تساوی، شرایط قصاص چشم ممکن نیست. با این اظهارنظر، قضات دادگاه وارد شور شدند و  کریم را به‌صورت غیابی به اتهام جرح عمدی با سلاح سرد منتهی به نقص عضو به دو سال حبس و دو سال اقامت اجباری در شهرستان نیک‌شهر استان سیستان‌وبلوچستان، پرداخت نصف دیه‌کامل، بابت نابینایی چشم راست و پرداخت دوصدم دیه کامل به دلیل جراحت پیشانی محکوم‌کردند.