بحران نبود مسوولیت اجتماعی
مهدی زارع کارشناس مدیریت بحران
سهشنبه گذشته پس از مشکلاتی که در پمپبنزینها به وجود آمد، برخی از شرکتهای تاکسیرانی اینترنتی قیمت خدمات خود را افزایش دادند. این تصمیم آنها به مشکلات شهروندان دامن زد، زیرا بسیاری را مجبور به استفاده از خدمات ناوگان حملونقل عمومی کرد، این درحالی است که ناوگان حمل و نقل عمومی کلانشهری مانند تهران فرسوده است و در شرایط عادی نیز نمیتواند نیاز شهروندان را بهدرستی پاسخ دهد. به همین دلیل، این عمل برخی شرکتهای تاکسیرانی اینترنتی باعث شدت گرفتن بحران شد.
نکته مهمی که در این میان به آن کمتر توجه شده، عمل به مسوولیت اجتماعی از سوی شرکتهای تجاری است. در همه کشورها پس از بروز بحران، شرکتهای تجاری به مسوولیت اجتماعی خود عمل میکنند و برای رفع مشکلات قدم برمیدارند و به هر شکلی با رساندن کمکهای مالی یا در اختیار قرار دادن تجهیزات، به رفع بحران در کشور کمک میکنند.
رفع بحران اما با برنامهریزی امکانپذیر است و سوال این است که شرکتهای تجاری در ایران چقدر برنامهریزی دقیقی در زمان بروز بحران دارند؟ به نظر میآید برنامهریزی برای رفع مشکلات عمومی توسط مدیران شرکتهای تجاری اهمیت زیادی ندارد. درواقع به همین علت است که شرکتها نمیتوانند مسوولیت اجتماعی خود را بهدرستی انجام دهند و صرفا برای دریافت سود بیشتر و بدون توجه به مشکلات بهوجود آمده، دست به عمل میزنند.
اگر در جامعهای مشکلی روی دهد، انتظار این است که شهروندان در هر جایگاه اجتماعی که قرار دارند، برای رفع مشکل رفتار متناسب انجام دهند. براساس برآوردهای انجامشده میتوان گفت در زمان وقوع بحران 5 درصد از جمعیت یک جامعه فداکارانه رفتار میکنند و برای از بین بردن بحران حتی از جان خود میگذرند. این درحالی است که تحقیقات انجامشده نشان میدهد در جامعه ایرانی از جمعیت فداکار کاسته شده است.
علاوهبر این، بخش عظیمی از جمعیت جامعه اما در زمان بحران به صورت دلسوزانه رفتار میکنند و رفتار همدلانه در پیش میگیرند تا بحران را حل کنند. مطالعات اخیر نشان میدهد در جامعه امروز تعداد افرادی که همدلانه رفتار میکنند، نیز در حال کاهش است.
اگر به جای بروز مشکل پمپبنزین در تهران زلزله بهوقوع میپیوست، چه اتفاقی میافتاد؟ هیچکدام از شرکتهای تجاری برنامهریزی برای حل بحران ندارند و در زمان بحران هم از آب گلآلود ماهی میگیرند و رفتار همدلانه را کنار میگذارند تا به بحران شدت دهند. حال اینکه برای مدیریت بحران عمل به مسوولیت اجتماعی شرکتهای اقتصادی، مهم است. آنها با قبول مسؤولیت میتوانند در مدیریت بحران به مسوولان کمک کنند؛ بنابراین مدیریت بحران کشور باید برای افزایش مسوولیت اجتماعی در شرکتهای تجاری و کمک گرفتن از این مراکز تلاش کند، چراکه در صورت بروز بحرانی جدی در کشور، فقط با همراهی ارگانهای دولتی، خصوصی و مردمی است که میتوان به کاهش آسیبهای ناشی از بحران امیدوار بود.
تیتر خبرها
-
داستان یک تیم پر ابهام
-
تهران قلب تپنده صلح برای همسایه شرقی
-
تاریخنویسی سیاسی منهای تاریخ
-
دربست سودجویی
-
عبوسها به بهشت نمیروند
-
روایت دست اول از روز متفاوت رسانه ملی
-
از آن صبح جمعه تا این ظهر چهارشنبه
-
«امر خیر» ما، «ویل یو مری می» آنها
-
فروکاست مفهوم منجی
-
صدا و سیما در صحنه
-
بحران نبود مسوولیت اجتماعی
-
کابل قربانی مداخلات فرامنطقهای