همه چیز برمی‌گردد به اسفند سال پیش، به برنامه چینی دقیق این نان خورهای كنكور كه اردوهای مطالعاتی را طراحی و تبلیغ می‌كردند. اینها درفضای اینترنت پُر هستند، همه‌شان نیز مشهور و بنام نیستند، ولی خیلی‌هایشان برای این كه بیشتر مشتری جذب كنند، نام مدرسان و مشاوران بنام را می‌آورند كه مخاطب زودتر برای ثبت‌نام مجاب شود.
اردوهای مطالعاتی شكل و شمایل متنوعی دارند. برخی‌ها خودشان را به سه دسته 
«B ،A وC » تقسیم می‌كنند و برخی‌ها به پنج دسته كه « D و E» هم اضافه می‌شود. اولی‌ها كیفیت آموزش در اردوها را ملاك طبقه‌بندی می‌دانند و دومی‌ها مدت زمان اقامت در اردوها را. اولی‌ها می‌گویند اگر كسی می‌خواهد دروس تخصصی‌اش در كنكور را تا 50 درصد بزند باید فلان مقدار پول و زمان بگذارد و آنهایی كه 70 درصد و بیشتر می‌خواهند باید هم پول بیشتری بدهند و هم بیشتر در اردوها بمانند.
برخی از برگزاركنندگان این اردوها منوی صبحانه و عصرانه دارند كه معنی‌اش به جای خورد وخوراك، آزمون‌های صبح و عصر است كه در طول مدت اردو برگزار می‌شود. برخی نیز «كتاب نوروز» طراحی كرده‌اند و براساس آن تدریس می‌كنند و برخی موسسات، كنكوری‌ها را می‌برند استخر و فوتبال، بسكتبال و پینت بال و بولینگ.
شاهكاری كه عید امسال بروز كرد، اما مربوط است به یكی از موسسات كه نام اردوی نوروزی‌اش را گذاشت پادگان نوروزی و آن را مخصوص دخترها ترتیب داد، اردویی كه به تعبیرخودش هم هزینه‌اش گران‌تر بود و هم فشار كاری‌اش بیشتر، به تعبیری جایی برای درسخوان‌های وضع خوب.
با وجود این تفاوت‌ها ولی فشاركاری كه دراین اردوها بر دانش‌آموزان كنكوری وارد می‌شود، وجه اشتراك همه آنهاست. بیشتر این اردوها نوروز امسال از ساعت 7 صبح تا 22 برپا بود و تعدادی كه ماجرا را از شور به در كرده بودند، ساعت پایان كلاس‌ها را 23 گذاشتند. این فشردگی البته بهانه خوبی بود برای خرج‌تراشی‌هایی همچون تدارك شام برای بچه‌ها كه در مجموع هزینه كلی كلاس‌ها را بسیار بالا برد.
​​​​​​​
هزینه‌های میلیونی
به سنت هرچقدر پول بدهی، آش می‌خوری، برگزاركننده‌های اردوهای مطالعاتی نیز شهریه اردوهای عیدانه را براساس كیفیتی كه مدعی‌اش بودند تعیین كردند. یكی از این اردوها كه جزو ارزان‌‌ترین‌ها بود برای سوم تا دوازدهم فروردین یك میلیون و500 هزارتومان از هر نفر دریافت كرد كه هزینه هر وعده غذا كه 40 هزارتومان بود نیز به آن اضافه شد. اردویی دیگر برای 14 روز دو میلیون و950 هزار تومان قیمتگذاری شد و اردویی دیگر برای هفت روز، یك و نیم میلیون تومان. جایی دیگر یك اردوی مطالعاتی 9 روزه را یك میلیون و900 هزارتومان قیمتگذاری كرد و جایی دیگر برای هر یك روز شركت در اردوها 230 هزارتومان تعیین كرد. 
موسسه‌ای كه مدعی بود دارد پادگان نوروزی راه می‌اندازد، اما برای ده روز اردو،  سه میلیون تومان از مردم گرفت و همین موسسه برای اردوی 15 روزه‌اش چهارمیلیون تومان از شركت‌كننده‌ها دریافت كرد. موسسه‌ای كه نام كاری را كه می‌كند اردوی پیشرفته گذاشته بود هم برای یك اردوی پنج روزه یك میلیون و550 هزارتومان گرفت و برای نصف یك دوره كه می‌شود دو و نیم روز،   900 هزار تومان.
این موسسات كه با این اعتماد به نفس قیمت‌گذاری می‌كنند همان‌هایی هستند كه روزی دو وعده به بچه‌ها نوشیدنی و میوه و آجیل می‌دهند، برای هر نفر صندلی‌های كنفرانسی تدارك می‌بینند و برای هر شركت‌كننده آزمون‌های شخصی‌سازی طراحی می‌كنند و به گفته خودشان از مشاوران بنام بهره می‌گیرند و مشاوری كه در اختیار دارند برای هر دانش‌آموز یك برنامه آموزشی 15 روزه می‌نویسد. خلاصه اینها چپشان پر است در بحث كنكور و نوروز كه می‌شود بیكار نمی‌نشینند.

اردوهای مدرسه‌ای در حاشیه؟ 
فروردین 97 معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش گفت برگزاری این اردوها در روند یادگیری دانش‌آموزان تاثیر بسیار مثبتی دارد و می‌تواند در انگیزه مطالعاتی‌شان تاثیری خوب بگذارد. همین سال و در ماه اسفند بود كه سرپرست معاونت آموزش متوسطه وزارتخانه اعلام كرد مدیریت اردوهای مطالعاتی نوروزی به‌عهده شورای مدرسه و والدین است، ولی تاكید او این است كه فضای مدارس نباید كنكور زده شود.
این دو مقام مسؤول البته هر دو درباره اردوهای مطالعاتی‌ای ابراز عقیده می‌كردند كه در مدارس برگزار می‌شود و مجوزشان را آموزش و پرورش شهرها و شهرستان‌ها صادر می‌كند، حال آن كه همه چیزهایی كه ما تا اینجای گزارش نوشته‌ایم مربوط بوده است به اردوهایی با متولیانی خارج از مدارس.
با سعید جهانشاهی، رئیس اداره متوسطه نظری آموزش و پرورش شهرتهران كه صحبت كردیم او گفت نوروز 98 حدود 300 مدرسه دولتی و غیردولتی با مجوزآموزش و پرورش، این اردوها را برگزار كردند كه حدود ده هزار دانش‌آموز پایه دوازدهم را پوشش داد و البته تاكید كرد مردم بیشتر به اردوهای مدرسه‌ای اعتماد دارند تا به اردوهای موسسات ریز و درشت. او گفت این موسسات بدون مجوز اردو برگزار می‌كنند و اصلا برای دریافت مجوز، سمت آموزش و پرورش نمی‌آیند چون طبق دستورالعمل موجود مجوزها فقط به شورای مدرسه اعطا می‌شود.
وقتی جهانشاهی درباره هزینه‌های مصوب اردوهای نوروز 98 سخن گفت نیز تقریبا مخ‌مان سوت كشید از این همه تفاوت قیمت و قابل فهم شد كه موسسات كنكوری چرا مایلند این اردوها را برگزاركنند. او توضیح داد كه نرخ مصوب امسال برای اردویی ده روزه، 320هزارتومان البته بدون هزینه‌های غذا بود كه خب پیداست چه تفاوت فاحشی با نرخ‌های میلیونی موسسات كنكوری دارد.
زمان مصوب برای هر روز ازاین اردوها نیز ازهفت صبح بوده است تا هفت شب، درحالی كه موسسات كنكوری، دانش‌آموزان را تا 
11 شب نیز به قول خودشان در فاز مطالعاتی نگه می‌دارند.همین جاست كه علیرضا قهرمانی، مشاورتحصیلی به ما می‌گوید اردوی مطالعاتی نوروزی می‌تواند مضر باشد. او البته نسخه كلی نمی‌پیچد كه اردوی مدرسه‌ای بهتر و كارآمدتر است یا اردوی خارج مدرسه‌ای، ولی می‌گوید اگر كادرآموزشی مدرسه با دانش‌آموزان كار كنند بهتر است و گسستی میان آموخته‌هایشان ایجاد نمی‌شود. ولی قهرمانی به جد تاكید می‌كند یك اردوی مطالعاتی خشك كه فقط درآن تدریس شود و مثلا تا 11 شب ادامه یابد مضراتش از محاسنش بیشتر است و در آن فقط یك نفر قربانی می‌شود و او، همان دانش‌آموز است.
اما وقتی پای سود وسط است اهمیتی دارد كنكوری‌ها قربانی شوند و روح و روانشان آسیب ببیند؟ در زمانه‌ای كه كنكور و دانشگاه برند و فلان مدرك حرف اول و آخر را برای عده‌ای می‌زند، طبیعی است كه سلاطین كنكور هرچه می‌خواهند می‌كنند و تجارت پرسودشان هر روز به شكلی رونق می‌گیرد. فقط فرض كنید همان ده هزار نفری كه در اردوهای مدارس شركت كرده‌اند - و نه بیشتر - به اردوهای خارج مدرسه‌ای رفته‌اند و به طور میانگین نفری 
دو میلیون تومان خرج كرده‌اند، آن وقت خواهید دید كه در تعطیلات دو هفته‌ای عید امسال دست‌كم 20 میلیارد تومان برای موفقیت در كنكور هزینه شده است.