در طول 250 سال گذشته، زیست‌شناسان 1.2میلیون گونه گیاهی و جانوری مجزا را کشف و توصیف کرده‌اند. با این همه اکتشاف آنها هنوز فقط بخش کوچکی از موجودات عجیبی را که در جهان ما سرگردان هستند، یافته‌اند.
 در واقع، متخصصان تنوع زیستی می‌گویند تعداد غیرقابل تصوری از گونه‌ها هنوز مورد مطالعه علمی قرار نگرفته‌اند. اگرچه گمانه‌زنی‌ها در این مورد متفاوت است، اما یکی از مقالاتی که معمولا به آن استناد می‌شود، معتقد است که حدود 86درصد از گیاهان و جانوران سیاره هنوز به طور رسمی طبقه‌بندی نشده‌اند؛ از جمله حدود 91‌درصد از گونه‌های اقیانوسی! سال2022 برای دانشمندان سال کشف‌های عجیب بود. زیست‌شناسان در سال جاری یافته‌های جذابی را به جهان معرفی کردند که در میان‌شان هفت گونه عجیب خودنمایی می‌کرد؛ ماهی صخره‌ای رنگین‌کمان، قورباغه خرطومی، مارمولک سِلِپورِس هیچول، خرچنگ لامارکدرومیا بیگل، جغد اتوس‌بایکیلا، یک ژله‌ماهی بدون شاخک و یک گونه تنبل به نام برادیپوس کرینیتوس! در اینجا چند مورد از جالب‌ترین گونه‌های شناسایی‌شده در سال2022 آورده شده است:

ماهی صخره‌ای رنگین‌کمان
محققان اولین بار این ماهی پر زرق و برق را در دهه1990 یافتند، اما آن را به عنوان یک گونه بالغ از گونه شناخته‌شده ماهی صخره‌ای طبقه‌بندی کردند. با این حال، در ماه مارس امسال، یک تجزیه و تحلیل جدید نشان داد که این شناگر خاص که «سیریلابرس فینه‌فینما» نام دارد در واقع، گونه جداگانه خود را دارد. این ماهی‌ها که به عنوان پری با حجاب گل رز نیز شناخته می‌شوند، از نظر رنگ‌بندی خاص خود متفاوت هستند. با این حال آنها نوارهای راه‌راه و فن‌باله‌های مشابهی در امتداد بالا و پایین بدن خود دارند. به گفته زیست‌شناسان، این ماهی‌ها از میان صخره‌های سایه‌‌ای در سواحل مالدیو بیرون می‌آیند و شناسایی آنها تاکید می‌کند که اسرار زیادی در اقیانوس‌های ما باقی مانده است.

قورباغه خرطومی
شباهت این قورباغه که دانشمندان نام «سیناپتورانوس دانتا» بر آن نهاده‌اند، به تاپیر آمازونی ممکن است آن را یک یافته ساده به نظر برساند، اما اندازه کوچک و تمایلش به نقب‌زدن به او کمک کرده تا سالیان سال از دید زیست‌شناسان پنهان بماند. یعنی تا زمانی که متوجه شدند این قورباغه ریز و تاپیر مانند بسیار پر سر و صدا است، به دنبال صداهای بلند دوزیستان که از کف جنگل‌های آمازون به گوش می‌رسید، تیمی از محققان چندین نمونه را گرفتند و هویت آنها را به عنوان یک گونه جدید تایید کردند. به گفته این تیم، این قورباغه‌های سخت یافت‌شده نشانه امیدوارکننده‌ای از سلامت منطقه و نشان‌دهنده تنوع زیستی پنهان آن هستند که در زیر جنگل حفر شده‌است.

جغد اتوس‌بایکیلا
در حالی که برخی گونه‌های جدید در نقاط مختلف گسترده هستند، برخی دیگر تنها در محدودترین و دورافتاده‌ترین مناطق جهان شناسایی می‌شوند. این مطمئنا در مورد «اتوس‌بایکیلا» صدق می‌کند، گونه‌ای بدیع از جغد اسکاپ که تنها در پرنسیپ، جزیره‌ای کوچک در خلیج گینه آفریقا وجود دارد. بر‌اساس مطالعه‌ای که در اکتبر انجام شد، جغد پرنسیپ که محدود به جنگل‌های بومی جزیره است، مساحتی حدود 6 مایل مربع را اشغال می‌کند. جمعیت این گونه نسبتا قوی است و تقریبا 1000 تا 1500 نفر است. اما ماهیت محدود قلمرو طبیعی جغد باعث شد دانشمندان همزمان با اعلام کشف، پیشنهاد کنند که این‌گونه به عنوان «به‌شدت در خطر انقراض» طبقه‌بندی شود تا عدم قطعیت تنوع زیستی پرندگان را در جهانی دائما در حال تغییر نشان دادند.

خرچنگ میا بیگل
خرچنگ‌های اسفنجی خانواده‌ای از سخت‌پوستان هستند که در عمق اقیانوس‌ها یا هر جایی که جمعیت قابل‌توجهی از اسفنج‌های دریایی دارند، می‌گردند. دلیل چنین اقامت‌گزینی این است که خرچنگ‌ها همچون سایر موجودات دریایی کم‌تحرک از اسفنج‌های دریایی به عنوان نوعی استتار خلاقانه استفاده می‌کنند. آنها را جمع‌آوری می‌کنند، می‌گیرند و به نوعی می‌پوشند! اگرچه در حال حاضر چندین گونه از این خرچنگ‌های حیله‌گر برای دانشمندان شناخته شده‌اند، اما تجزیه و تحلیلی که در آوریل امسال انجام شد، یک خرچنگ جدید عجیب را در امتداد سواحل استرالیای غربی شناسایی کرد. دانشمندان می‌گویند که پوشش «لامارکدرومیا بیگل» که در خز کرک‌دار و به‌طور شگفت‌انگیزی نرم پوشیده شده است، می‌تواند به عنوان یک لایه استتار از این گونه در برابر شکارچیان محافظت کند.