میشل ستبون، عکاس نامدار فرانسوی حالا دیگر در 70سالگی موهایش سفید است و عکس‌گرفتن از انقلاب‌ها و جنگ‌ها را کنار گذاشته. او دیگر آن جوان 26ساله‌ای نیست که با دوستانش در تحریریه مجله سیپا بحث می‌کرد تا آنان را متقاعد کند تحولاتی در ایران در شرف وقوع است و رهبرش همان پیرمردی است که در باغ نوفل‌لوشاتو زندگی می‌کند. ستبون برای ایرانی‌ها عکاس و راوی مهم‌ترین اتفاقات تاریخ سیاسی در قرن اخیر است. از آن سو، ایران هم برای ستبون سکوی پرتاب او تلقی می‌شود؛ جایی که او را به یکی از مهم‌ترین عکاسان خبری تبدیل کرد. او سال‌هاست از عکاسی خبری فاصله گرفته، به جایش عکاسی هنری کرده و در پروژه‌های مختلف عکاسی شرکت می‌کند و گاهی هم به داوری در جشنواره‌های مختلف می‌پردازد. عکس‌های او در اثری مهم به نام «روزهای انقلاب» جمع‌آوری شده است. 10سال پیش که او برای داوری یک جشنواره به ایران آمده بود در روزنامه جام‌جم حاضر شد. در حین بازدید از بخش‌های مختلف باورش نمی‌شد که روزنامه این همه نیرو داشته باشد! شاید این هم بخشی از تصور منفی است که خود ستبون می‌گوید خارج از ایران نسبت به کشور شما وجود دارد اما او این تصور را دوست ندارد. می‌گوید سعی می‌کند دوستانش را در خارج از کشور متقاعد کند ایران هم کشوری است مثل همه کشورها.